انگشتر نقره صفوی چهارگوش با عقیق یمنی نارنجی خطی
1_ انگشتر نقره
انگشترهای صفوی عمدتا به صورت افقی بر روی انگشت سوار می‌شوند اما با توجه به سلیقه مشتریان عزیز که از این سبک ها بیشتر استقبال کردند، انگشترهای را به صورت عمودی که عرف ساخت اکثر انگشترهای نقره است ساخته ایم.
2_ انگشتری های صفوی
انگشترهای صفوی از زمان صفویه رواج پیدا کرد و علت این موضوع هم تولید این نوع انگشتر برای سنگهای خطی بود. عموم اذکار و متون حکاکی شده بر روی سنگ های عقیق به دلیل فضای بیشتر سنگ به صورت طولی بر روی عقیق ها طراحی و حکاکی میشد. به همین دلیل انگشترها باید به نحوی ساخته و طراحی می‌شدند تا هم مناسب اذکار مورد نظر باشند (ساده باشند) هم متن بر روی انگشتر برای طرف مقابل یا خود صاحب انگشتر خطی خوانا باشد. انگشترهای صفوی عموما بازو و طوقه ای ساده دارند تا توجه بیننده جذب ذکر و متن حکاکی شده شود. البته شایان ذکر است در گذشته امکانات لازم برای ساخت چنین انگشترهای نقره ای نبود. امروزه با توجه به پیشرفت علم و افزایش جمعیت و در نتیجه سلیقه های مختلف تنوع در طراحی زیورآلات بسیار گسترده شده . که این موضوع در محصولات مذهبی هم کاملا به چشم می‌آید.
3_ عقیق یمنی نارنجی (پرتقالی)
در بین سنگ های عقیق سنگ عقیق یمنی از محبوبیت بالاتری با توجه به روایات متعدد از ائمه معصومین برخوردار است. البته عقیق های یمنی طیف رنگی گسترده ای از رنگ های سرخ، قرمز تیره، قهوه ای، نارجی، و زرد را شامل می‌شوند. که هرچقدر این رنگ به سرخ، دانه اناری نزدیکتر باشد در بین سنگ های عقیق یمنی کمیابتر شده و در نتیجه قیمتی تر می‌شوند.
4_ شرح متن حکاکی ((یاابن یس و الذاریات))
ذکر حکاکی شده بر روی این عقیق یمنی نارنجی قسمتی از از دعای ندبه ((یا ابن یس و الذاریات)) است که در ادامه توضیح خواهیم داد.
کلمه «یس» دو حرف از حروف بریده و مقطعه است مثل بسیاری از حروف دیگری که قسمتی از سوره های قرآن به آن شروع شده است و درباره ی معنی و مفهوم این کلمه روایاتی آمده است که مراد از آن رسول خدا صلی الله علیه و آله است و مؤید آن آیه بعدی است که می فرماید «انک لمن المرسلین» که خطاب به شخص رسول خدا صلی الله علیه و آله است یعنی ای رسول اکرم قسم به قرآن محکم که تو از رسولانی.
کلمه ((والذراریات)) این کلمه در ابتدای سوره ی 51 قرآن است و کلمه ی ذاریات جمع ذاریه از ذرو است که معنی اصلی آن باد و نسیمی است که بوزد و خاک و ذرات را بلند و در فضا پراکنده سازد و اصل آن از ذروه به معنای ارتفاع و بلندی است. البته آیات چهارگانه اول این سوره که با «واو» قسم افتتاح شده و بدان سوگند یاد می شود همگی این سوگندها در اثبات قیامت و وقوع آن است که در آیات 5 و 6 آمده است. و اما ذکر این کلمه در اینجا که گفته می شود ای فرزند ذاریات که منظور امیرالمؤمنین (ع) و ولایت اوست از این نظر است که چون در بعضی اخبار و روایات مصادیق بعضی از آیات این سوره را بر ولایت و روش اولیای حق منطق کرده لذا این جمله بدین صورت آمده است.